طبق گزارش بانک جهانی ، حدود ۱٫۴ میلیارد نفر در چین زندگی می کنند. بزرگترین گروه چینی ها قوم هان با حدود ۹۰۰ میلیون نفر جمعیت می باشد. گروه های دیگر شامل تبتی ها ، مغول ها ، مانچوها ، ناکسی ها و هژن می باشد.
کریستینا دی روسی ، انسان شناس دانشکده بارنت و ساوت گیت در لندن ، بیان می کند که: ” افراد درون جوامع بطور قابل توجهی فرهنگ خود را بوجود می آورند.” فرهنگ شامل دین ، غذا ، سبک ، زبان ، ازدواج ، موسیقی ، اخلاق و بسیاری موارد دیگر است که نحوه عملکرد و تعامل یک گروه را تشکیل می دهد. فرهنگ غنی مردمان چین شامل هنر و علوم ، تکنیک های ظریف نقاشی و مجسمه سازی می باشد. زبان و ادبیات چینی ، فلسفه و سیاست هنوز هم به عنوان یک عامل پرنفوذ قوی در نظر گرفته می شوند در این مقاله با برخی از عناصر فرهنگ چینی آشنا می شویم:
مذهب در چین
بر اساس نظرشورای روابط خارجی ، حزب کمونیست چین که بر این کشور حاکم است اعتقادی به خدا ندارد ، گرچه طی چندین دهه گذشته مذاهب دیگر را نسبتا پذیرفته است. در حال حاضر ، تنها پنج دین رسمی در کشور چین وجود دارد و هر مذهبی غیر از آیین بودا ، تائوئیسم ، اسلام ، کاتولیک و پروتستانیسم غیرقانونی است ، اگرچه در قانون اساسی چین گفته شده است که مردم در انتخاب دین آزادی عمل دارند.
تقریبا یک چهارم مردم چین از پیروان تائوئیسم و کنفوسیوس و دیگر ادیان سنتی می باشند، در دین کنفسیوس به رفتار و منش افراد و تعهدشان نسبت به یکدیگر تاکید زیادی شده است. تعداد بودایی ها ، مسلمانان و مسیحیان درچین بسیار محدود می باشد. اگرچه از اوایل قرن نوزدهم تعداد زیادی از گروه های پروتستان و کاتولیک در این کشور فعال بوده اند ، اما در تبدیل مذهب چینی ها به دین و آیین خود پیشرفت چندانی نداشتند.
زبان در چین
زبان رسمی ملی چین طبق دستوررئیس جمهور جمهوری خلق چین ، Pŭtōnghuà ، نوعی ماندارین است که درشهر پکن پایتخت چین صحبت می شود. بسیاری از چینی ها به زبان انگلیسی نیز تسلط دارند.
طبق گزارش دانشکده Mount Holyoke ، گویشهای زبان چینی شامل هفت گروه اصلی می باشد که اکثر آنها متعلق به گروه چینی- تبتی می باشند. گویشهای ماندارین توسط ۷۱٫۵ درصد مردم صحبت می شود ، و پس از آن گویش Wu (8.5 درصد) ، Yue (کانتونی نیزگفته می شود ؛ ۵ درصد) ، شیانگ (۴٫۸ درصد)، Min( 4.1 درصد)، هاکا (۳٫۷ درصد) و Gan (۲٫۴ درصد). زبان کانتونی در هنگ کنگ، سنگاپور، گوانجو و ماکائو رایج تر میباشد، البته صدها زبان دیگر نیز در کشور چین صحبت می شود که بسیاری از چینی ها نیز از فهم آن عاجزهستند.
از هزاران سال قبل چینی ها از کاراکترهای خط چینی که خنزه Hanzi نامیده می شود، جهت نوشتن زبان چینی استفاده می کنند.در واقع به کمک نوشتن این کاراکترها میتوان معنی و مفهوم بسیاری از زبان ها و لهجه های مختلف که به سادگی قابل فهم نیستند را متوجه شد. در اوایل سال ۱۹۵۶ حروف چینی توسط دولت چین معرفی گردید که پس از آن، چینی سنتی به حالت منسوخ در آمد.
آیا می دانستید زبان چینی با داشتن ۱،۷۰۰،۰۰۰،۰۰۰ گوینده ، جز پرشمارترین زبان های دنیا محسوب می شود.
غذا در چین
همچون دیگر جنبه های زندگی ، آشپزی چینی نیز به شدت تحت تأثیر جغرافیا و تنوع قومی قرارگرفته است.
ترکیب شگفت انگیزی از طعم ، ادویه و رنگ درغذاهای چینی موجب شده تا غذاهای چینی طرفداران بسیاری در اقصی نقاط دنیا داشته باشد. غذای اصلی چینی ها برنج ، توفو و رشته فرنگی است که در کنارمواد غذایی مختلفی همچون ریشه ی بامبو ، لوبیای رشته ای ، شاه بلوط آبی ، قارچ چینی ، ریشه زنجبیل ، سیر ، فلفل دلمه ای و گشنیز صرف می شود.
چینی ها به طورمعمول از انواع مختلفی از گوشت در پخت غذایشان استفاده می کنند که مشهورترین آنها گوشت خوک و اردک است. ماهی و ماهی صدفی نیز از دیگر منابع محبوب غذایی در چین می باشند. ناهار مهمترین وعده غذایی روز میباشد و معمولا شامل غذاهای متنوعی است که اکثرا با سوپ شروع می شود.
از غذاهای محبوب چین می توان به موارد زیر اشاره کرد: رول های بهاره، اردک پکنی – نوارهای نازک گوشت اردک ترد و تفت داده شده با کلم خرد شده و یک سس شیرین ، مرغ یا اردک Bang Bang .
هنر در چین
در میان کشورهای شرق آسیا، چین دارای میراثی غنی از فرهنگ ،هنر و ادبیات می باشد که قدمت آن به تمدن های اولیه باز می گردد. عقاید سنتی مردم با تغییر حاکمان شاهنشاهی ، فلسفه ها و کنفوسیوس در طول زمان تاثیر پذیرفته و به مرور در هنر مردم منعکس شده است.
یکی از هنرهای بسیار مشهور چین سفالگری می باشد( به خصوص طرح و اشکال درخت بید به رنگ آبی و سفید که صحنه های زندگی روستایی چین در گذشته را به تصویر می کشد). چینی ها در ساخت سفال های لعابدار تبحر ویژه ای داشتند و در واقع ظروف چینی را میتوان یکی از عالی ترین ظروف سفالی چین نام برد.هنر سفالگری برای اولین بار توسط چینی ها کشف شد و در دهه ۱۵۰۰ در زمان سلسله مینگ تکمیل تر شد و به اوج خود رسید.
شعر و ادبیات در فرهنگ سنتی چین نقش بسزایی دارد، به عنوان مثال “کتاب آوازها” با قدمت ۶۰۰ ساله مربوط به دوران قبل از میلاد مسیح می باشد که حتی امروزه نیز تأثیر زیادی در فرهنک و ادب چین دارد. همچنین قطعه ادبی Chamber ،یکی از کلاسیک های بزرگ چین می باشد که توسط Cao Xueqin در قرن هجدهم نوشته شده است.
از قرن نوزدهم به بعد فرهنگ غرب بر روی فرهنگ چینی ها تاثیر گذاشت و ژانر جدیدی از نویسندگی را در این کشور بوجود آورد.
از دیگر موضوعات جالب هنر چینی ها میتوان به ورزش ” کونگ فو ” اشاره کرد که ریشه در کشور چین دارد و در واقع ابداع مردم همین کشور می باشد، میتوان گفت این تکنیک مبارزه که از روی حرکات حیوانات گرفته شده در اواسط دهه ۱۶۰۰ بوجود آمد.